معنی ترش نشستن - جستجوی لغت در جدول جو

ترش نشستن

لغت نامه دهخدا

سوار شدن بر اسب، نشستن بر تخت

آرام شدن، تسکین یافتن درد و مانند آن
کاسته شدن از چیزی و از بین رفتن آن
پایین رفتن، فرو رفتن، داخل شدن در چیزی
خاموش شدن
نشستن

فرهنگ فارسی عمید

گرد نشستن

(زَ زَ دَ)

چهارزانو نشستن: ملوک را نشاید که کاغذ بر سر زانو گیرند و دبیروار نشینند تا چیزی نویسند، بلکه ایشان را گرد باید نشست و کاغذ معلق باید داشت. (نوروزنامه)

لغت نامه دهخدا

ته نشستن

(اِ تِ سِ دُ تَ)

ته نشین شدن. در ته ظرف جای گرفتن مواد. رسوب. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به ته نشست شود

لغت نامه دهخدا

ترش گشتن

(نَ دَ)

حموضت پیدا کردن. (ناظم الاطباء). و رجوع به ترش گردیدن شود

لغت نامه دهخدا

تب نشستن

(مَ حَ)

ساکن شدن تب. (از آنندراج) :
از وصل لبت شوق دل از پا ننشیند
این تب بمداوای مسیحاننشیند.
محسن تأثیر (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

نقش نشستن

(غُ بَ کَ دَ)

کنایه از اعتبار پیدا کردن، و لهذا در ضبطوربط و بندوبست ملک مستعمل می شود چنانکه می گویند نقش فلانی خوب نشست، مراد آن می باشد که اعتبار و دولت به هم رسانید و اگر گویند نقش بد نشست اراده آن بود که ذلت و خواری کشید. (آنندراج) :
باشد به لبت نشان دندان
نقشی که به مدعا نشیند.
کلیم (از آنندراج).
نقش امید بوسه به وجه حسن نشست
تا شد نهفته در خط شب گون عقیق تو.
صائب (از آنندراج).
- نقش بد نشستن، نقشی که به مراد ننشیند. (غیاث اللغات)

کنایه از اعتبار پیدا کردن، و لهذا در ضبطوربط و بندوبست ملک مستعمل می شود چنانکه می گویند نقش فلانی خوب نشست، مراد آن می باشد که اعتبار و دولت به هم رسانید و اگر گویند نقش بد نشست اراده آن بود که ذلت و خواری کشید. (آنندراج) :
باشد به لبت نشان دندان
نقشی که به مدعا نشیند.
کلیم (از آنندراج).
نقش امید بوسه به وجه حَسَن نشست
تا شد نهفته در خط شب گون عقیق تو.
صائب (از آنندراج).
- نقش بد نشستن، نقشی که به مراد ننشیند. (غیاث اللغات)

لغت نامه دهخدا

گرد نشستن

(زَ شُ دَ)

گردآلود شدن. چرکین شدن، مجازاً نقصان یافتن. زیان رسیدن:
گر جملۀ کائنات کافر گردند
بر دامن کبریاش ننشیند گرد.
خواجه عبداﷲ انصاری.
خاک نعلین تو ای دوست غبارم شد
تا بر آن دامن عصمت ننشیندگردم.
سعدی (خواتیم).
گفت در راه دوست خاک مباش
نه که بر دامنش نشیند گرد.
سعدی (بدایع)

لغت نامه دهخدا

ترک نشستن

(تَ)

پشت سر کسی بر مرکبی سوار شدن. دو پشته سوار مرکبی شدن: ردف، از پی کسی بر مرکبی درنشستن

لغت نامه دهخدا

تهی نشستن

(اَ لَ / لُو زَدَ)

خالی نشستن. تنها ماندن. به مجاز محروم ماندن. در عزا نشستن. در فقدان نشستن: مردی دبیر بود اندر لشکر بهرام نام وی بزرگ دبیر. و بهرام او را از هرمز خواسته بود. بهرام را گفت: به جنگ شتاب مکن با دشمنان، بهرام گفت: خاموش باش که مادر از تو تهی نشیناد. ترا دوات و قلم به کار آید جنگ چه دانی ؟ (ترجمه طبری بلعمی)

لغت نامه دهخدا

ترش خاستن

(نِ گِ تَ)

ترش برخاستن. عبوس از خواب برخاستن، چنانکه کودکان:
صفرا همه به ترش نشانند و من ز خواب
چون طفل ترش خیزم و صفرا برآورم.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 250)

لغت نامه دهخدا

کر نشستن

(رَ سَ تَ)

در تداول عامه، انکار کردن مال کسی که نزد او به امانت یا دین بوده است. مالی را به وام گرفتن و اظهار افلاس یا انکار کردن. مالی را به غصب متصرف شدن و انکار کردن. پس از وام بسیار کردن گفتن که ورشکست هستم و هیچ ندارم با آنکه دارد و یا محتمل است که دارد. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

گرد نشستن

غبار آلود شدن: گردننشیند بطرف دامن آزادگان گر براندازد فلک بنیاد این ویرانه را. (عالم آرا)، چرکین شدن، نقصان یافتن زیان رسیدن: گر جمله کائنات کافر گردند بردامن کبر یاش ننشیند گرد. (عبدالله انصاری)

فرهنگ لغت هوشیار

فرو نشستن

پایین نشستن، ته نشین شدن، کم شدن حرارت، خاموش شدن، کم شدن حدت چیزی، آرام شدن تسکین یافتن

فرهنگ لغت هوشیار

فرو نشستن

((~. نِ شَ تَ))

پایین نشستن، ته نشین شدن، از شدت چیزی کم شدن، خاموش شدن، آرام شدن، تسکین یافتن

فرهنگ فارسی معین

ترش آبستن

ترش شدن خمیر

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی ترش نشستن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما